
.....Dostum yanlızlık ağacı..
Kaybettiğim anda insanlara olan inancımı,
Bir daha olmaz istemiyorum diyorum anlatmayı..
Kayıp kentin çıkışında yatıyor,Beni tek dinleyen yaLnızlık ağacı.
Derdimi paylaşıyor,yorulduğumda gövdesine koyuyorum taşıyamadığım başımı.
Kimse olmasada onun yanında dimdik duruyor..
O karanlıktan korkmuyor..
İmrenmiyor değiLim ona..
Ufak bir darbede yıkılmıyor..
Senelerdir olduğu şehirden hiç bıkmıyor..
Beni hiç sıkılmadan dinliyor..
Yalanlarıma kızmıyor,yanlışlarımın altını çizmiyor..
Bana tesellide vermiyor..
ama
Ne söylediklerimden sıkılıyor,nede ona anlattıklarımı bir başkası biliyor..
Bana en iyi yardımcı en iyi Dost oluyor..
Yüreğimde büyüyor zaman zaman yanlızlık ağacı.
Dili yok konuşamıyor,Gözü yok ağlayamıyor.
Bazen ona imrenmiyor değilim.
keşke olmasa diLim,bu kadar ağlamasamda olmasa gözlerim.
Sıkılmadan dinliyor hiç cevabı yok günahlarıma...
Beni hiç unutmuyor ve bırakıp gitmiyoR..
Dostum yalnızlık ağacı...
Sen bu kara kaplı şehrin çıkışı,
sen dertlerimin ortağı,
sen beni bırakıp giden insanlara inat yüreğimin inancı...
Yıkılmıyorsun hiç dostum yaLnızlık ağacı...
İmrenmiyor değiLim sana....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder