Yaram Sonbahar..
Bir bitişi bir başlangıcı bir hayatı anLatır bazen..
Yaraların kabuğudur dökülür dilden,
Bazen yüreğindenBitmeden gece gülmez hiç birşeye,
Kendinden daha yanlız olan yok sanır
...adı son bahar.
Her yaprak içinde çığır açar..
Söylemez kimseye dili kesik son bahar..
Hiç birşey bilmem desede,bildiği tek şeydir ayrılık
Toplamaz yapraklarını döker aşka,ayrılık
Bir hüzün havasıdır,günün en yakan yarasıdır.
Ayrılık diyince akla takılır..
Alışamaz insan 3 günlük ömrüne,
Gitmesini bekler her hecesinde...
Sevmez kimse sararmasını hiç bir şeyin,sarı ayrılık kokar...
Yılgın sonbahar...
Yağmuru tutmaz gökde..sevmez yerde..de..
Sele dönsede içi bırakmaz kendini derde..
Yanlızlık..İşte ona yok çare
Bırakıp gidene değil bir türlü gelmeyenedir kırık dökük cümleleri
Kimdir onu bu hale koyan..Hasreti deler içini...
Yazılar diz boyu sarı gövdeli ağaçta,
Kim bilir kaç söz verildi onun altında..
Buna kızar son bahar yakar dallarını
Aslında yakmak ister tüm dünyayı....
Kızgın hep sonbahar...
*Bir kerede dönme sözünden gitme..
Kaç sene geçti son baharı bekleme
Gideceksen içimden güle oynaya
Birdaha bu sarı yapraklı havayı seçme
Bahar da git..herşey Çok güzelken git...!!!!!!!!!!!
Bir ben deli olayım ardından,
Ağlayan göz bir çift olsun sana
Şimdi ağlatmana lüzüm mu var
Sellere gerekmi var..
Bi kere dursan sözünde ne Çıkar?
Bak işte ağlıyor son bahar...
=(eyLaI)=
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder