Ne kadarda safmışım gerçkleri göremedim sana teşekkür etmem lazım bana zalimi öğrettin.
hayatımı hiçe saydım deli gibi aşkının peşinden geldim.. ne kadarda safmışım..bana dünya ateşinde yanmayı öğrettin. tüm mutlulukları değil ama tüm acıları yaşadım ve gördüm seninle ne kadar teşekkür etsem az sana aslında... yaşarken ölmenin acısını yaşattın bana... ne yapıp nerelere gideceğimi bilemezken , ben kendi etrafımda dönüp dururken , çoktan gitmiş başkalarını sevmişsin..
ben her gün sana uyanırken sen başkasında açmışsın gözünü.. ne kadar safmışım görmemişim bu kadar zalim olduğunu! umut etmeyi sevmiştim seninle sabrederek beklemeyi sevmiştim. hep içimde seni tutup.. sonra birden dışa vurmak seni.. papatya falları bakmak seviyor sevmiyor diye.. her yeni güne aşk dolu uyanmak.. yolda gördüğüm uğur böceğine bile selam vermek . ne güzeldi aslına... hiç düşünmeden gideceğini , yüreğimi yüreğine bağlamak güzeldi aslında..
ama sen ne yaptın..(?) Koşarak uzaklaşırken ardından yüreğimi sürükledin yüreğinde.. ama sen giderken bir ben kaldı içinde.. ama sen giderken gözyaşları yağmur oldu kışlara.. birdaha gelmedi bahar hiç yeryüzüne.. ama sen giderken beni benden aldın seni bende bıraktın.. ne çok şey eksilttin hayatımdan ne çok şey çaldın.. ses çıkaramadım yapma , etme , gitme.! diyemedim. sessizce izledim gidişini.. sessiz ölümümü bekledim.. sessiz acını yaşadım sessiz ağladım..
her gün sensizlikle uyandım içimde kocaman bir sensizlik vardı..onu nereye saklasam biri görüyordu. yastıklardaki gözyaşımı kurutmaya çalışsamda ıslaklıklar hep kalıyordu... ben gizleyemedim arkandan ağlayışımı..karşına çıkıp sarılıp ağlamak istediğimde gördüm ki kolların boş değildi seninben arkamı döndüğümde sen içindeki benim boşluğumu çoktan doldurmuştun.. toz pembe hayallerim uçmuş tozları kalmıştı ellerimde.. birde yağmurla yarışan gözyaşlarım.. birde bidaha hiç bahar yaşamayışım kaldı bende..
Bir bahar günüydü gidişin.. tozlu bir bahar havası vardı .. doğum günündü senin.. benim ise ölümmümdü gidişin.. senin başladığın yerde ben bitmiştim.. güneş batmıştı çoktan benim için .. durmalar faydasızdı şimdi .. şimdi bana düşen ölüyken yaşamayı becermekti.. sen gittiğinden beri bahar gelmemiş, uğur böcekleri uçmamıştı sevgili.. sen başka kollardayken .. mezarımı kazan ben oldum.. sen her bahar günü doğdun .. ben her saniye sensizlikte boğuldum.. sen güneşli havaları sevdin hep .. ben karanlıklarda yok oldum...
..CeyLan..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder